„Do Domu Ojca” – śmierć i pogrzeb papieża Polaka

autor zdjęcia: Adam Bujak/ Materiały z wydawnictwa Biały Kruk (3)

źródło: Rzeczpospolita

Procesyjne przeniesienie na marach ciała Jana Pawła II z sali Klementyńskiej Pałacu Apostolskiego do Bazyliki św. Piotra nastąpiło 4 kwietnia 2005 r.

źródło: Rzeczpospolita

Abp Stanisław Dziwisz u pierwotnego grobu Jana Pawła II w Grotach Watykańskich kładzie na płycie swój paliusz arcybiskupa metropolity krakowskiego, który otrzymał 29 czerwca 2005 r. z rąk papieża Benedykta XVI

źródło: Rzeczpospolita

W dzień pogrzebu, 8 kwietnia 2005 r., potężny wiatr rozwiewał czerwone szaty liturgiczne kardynałów koncelebru-jących Mszę św. na Placu św. Piotra. Jan Paweł II zwykł był mawiać, że wiatr zwiastuje obecność Ducha Świętego

źródło: Rzeczpospolita

NAJWIĘKSZY Z RODU POLAKÓW Zdjęcia: Adam Bujak Biały Kruk, Kraków 2025

Jan Paweł II zmarł 2 kwietnia 2005 r. po długiej i ciężkiej chorobie. Nim odszedł, przekazał wiernym Kościoła katolickiego przesłanie: „Ofiarowuję me cierpienia, aby wypełnił się plan Boży, a Jego słowo szło między ludzi”.

Św. Jan Paweł II powrócił ze szpitala do swego mieszkania w Pałacu Apostolskim na końcówkę życia. W środy i niedziele, w porze tradycyjnych spotkań, podwożono go do otwartego okna biblioteki, by choć niemym gestem mógł pozdrowić rzesze wiernych na Placu św. Piotra. W Niedzielę Palmową z twarzą wykrzywioną wielkim bólem pomachał do młodzieży w dniu ich święta; trzymał w ręku gałązkę oliwną. Odpowiedzieli mu entuzjazmem i radością.

Ostatnie Triduum Sacrum papieża

Wstrząsające do głębi, przepełnione dramatyzmem były próby czynione przez Jana Pawła II w Wielką Środę, 23 marca, by przemówić do wiernych. Nie był już jednak w stanie wydobyć głosu, bezradnie tylko kiwał głową; raz po raz. Twarz miał bardzo zmienioną chorobą, naznaczoną niewypowiedzianym bólem, bliskością śmierci. Kilkakrotnie pobłogosławił wiernych znakiem krzyża. Wśród tysiąca pielgrzymów było 350 Polaków, którzy w podzięce za ten wielki trud choć krótkiego spotkania zaśpiewali Papieżowi jego ukochaną „Czarną Madonnę”.

Osobistą Kalwarią było dla Jana Pawła II ostatnie w jego życiu Triduum Sacrum, w którym mógł uczestniczyć jedynie – jak sam napisał – „sercem i umysłem”. Podczas porannej wielkoczwartkowej Mszy...